“Geef je goed les, dan vinden kinderen muziek ook fantastisch”

Ab Brouwer zijn hele leven stond, en staat nog steeds, in het teken van muziek. “Repeteren, studeren, lesgeven en optreden... Ik deed het allemaal, geen dag zonder muziek.” Zijn vader zong thuis, in Serooskerke, met het hele gezin. “Hij speelde bugel, orgel en accordeon en mijn moeder speelde mandoline. Je had toen geen tv, computer of telefoon.” Nadat Ab in Kapelle ter wereld kwam, wist hij dan ook al snel dat hij de muziekwereld in wilde.

Tekst: Gertie de Boey

“Op de basisschool wilde ik treinmachinist worden”, vertelt Ab. ”Op de middelbare school vond ik architect een mooi vak. Maar de rode draad was altijd muziek.” Op zijn zevende begon hij op cornet bij Muziekvereniging Ons Genoegen en had hij les van de heer Mannaert uit Hulst. Op zijn twaalfde nam hij les op het kerkorgel bij Gommert de Kok. Van Paul C. van Belzen leerde hij trompet op de Zeeuwse Muziekschool. Pianoles en vooropleiding kreeg hij van Stoffel Gunst. Toen hij vijftien was, nodigde achteroom Izaak Ruissen hem uit om mee te gaan naar St. Eloy in Oostburg. “Daar moest ik onverwachts voor de klas, en ik vond het leuk!” Op zijn zestiende was hij een van de oprichters van Bigband Dans en Showorkest The Evergreens en ging hij de vooropleiding doen. Eerst aan de Zeeuwse Muziekschool, daarna aan het Conservatorium in Tilburg. Dankzij die stimulans ging hij uiteindelijk naar het Conservatorium van Amsterdam, toen nog het Sweelinck Conservatorium, want daar gaf de beroemde trompetdocent Wim Groot les.

Trompetterkorps der Artillerie 
Na vijf jaar studeerde Ab af in Amsterdam voor twee studies: Trompet en Schoolmuziek. Daarna moest hij op zijn 24e in dienst. Na overleg met JanPierre Laro ging hij bij het Trompetterkorps der Artillerie in Harderwijk en kwam hij eerst op als ‘Gele Rijder’. Hij volgde nog een jaar extra trompetles bij Conservatoriumdocent Wim Groot, die toen al meer dan veertig jaar solotrompettist van het Koninklijk Concertgebouworkest was. “Dankzij het volgen van twee studies tegelijk en de vele vakken aan het Conservatorium, kon ik uit verschillende beroepen kiezen”, legt Ab uit. “Het liefst wilde ik bij een orkest spelen. Ik schnabbelde nogal eens bij het Concertgebouworkest, maar er waren op dat moment geen vacatures. Bij de Koninklijke Militaire Kapel zochten ze wel iemand. Ik behoorde met Hans van de Heide tot de laatste twee van zo’n veertig kandidaten. Toen er na een jaar nog geen keuze was, begon ik in 1981 als docent Muziek in het voortgezet onderwijs in Vlissingen en als docent Klein Koper aan de Zeeuwse Muziekschool in Middelburg. Daar volgde ik mijn docent Paul C. van Belzen op.”

Lesgeven in muziek 
Naast zijn werk als muziekdocent, begon Ab ook als zelfstandig musicus onder de naam ABMP. Hij gaf dus niet alleen les op school en de muziekschool, maar was ook thuis bezig met trompet, piano, directie en muziekleer. Ab kijkt positief terug op zijn volle carrière als musicus en docent. “Niet alleen het spelen, maar ook het lesgeven is erg leuk. Zeker als je het vak muziek goed geeft, vinden kinderen het fantastisch. Ik kan veel hoogtepunten opnoemen. Vooral de brugklasmusicals en koffieconcerten in Vlissingen waren leuk om te doen. Als docent heb ik zo’n 18.000 kinderen plezier in muziek gegeven en heb ik muzikale talenten mogen opleiden voor het Conservatorium. Daar ben ik trots op. En vergeet de circa 25 skireizen niet!” Alsof het niet genoeg is, heeft hij zich heel zijn leven ingezet voor Muziekvereniging Ons Genoegen in Kapelle. Hij was vijftien jaar bestuurslid en zorgde met vier andere bestuursleden dat de vereniging in 1993 van fanfare naar harmonie ging. Daardoor kwam het ledental ruim boven de tweehonderd.

Trompetsolist 
Ab speelde ‘tussendoor’ ook als freelance trompettist bij het Concertgebouworkest, het Residentie Orkest, het Frysk Orkest, de Nederlandse Bachvereniging, het Residentie Bachorkest en de Evangelische Omroep. “De tournees waren prachtig. Twee weken door Italië en Oostenrijk met het Residentie Orkest. Maar ook twee weken naar Israël met de E.O. en het Holland Koor, fantastisch.” Hij is op vele cd’s te horen als pianist en trompetsolist.

Cerebrovasculair accident
Zo’n twaalf jaar geleden kreeg Ab een CVA, een hersenbloeding. Hij kreeg twee jaar logopedie, het leek het einde van het musiceren. “Gelukkig zijn mijn leerlingen altijd blijven spelen, sommigen komen af en toe nog op de koffie”, vertelt hij. “En inmiddels ben ik het langst spelende lid van Ons Genoegen. Recent nog heb ik aan de Haagse Hogeschool gestudeerd: Marketing, Bedrijfskunde, Master in Business Administration. Maar muziek vóór alles. Nog steeds speel ik soloconcerten, bijvoorbeeld in de Maria Magdalenakerk in Goes. Dat wil zeggen: alleen als ik het zelf écht leuk vind om te doen.” Ondanks dat hij veel instrumenten kan bespelen, blijven trompet en piano zijn favoriet. “Als ik in de hemel mag komen en ik kan mijn instrumenten meenemen, dan stop ik nooit met muziek.”